Esasta Türkiye-İsrail ilişkilerindeki, görünürde uçurumu andıran söylem ve eylemlere bakıldığında, aslında bir bilinmezlik yok…
Her şey gayet açık.
Yani söylemde düşman ama her ne kadar örtülmeye çalışılsa da artık saklanamayan eylemlerde dost.
Ve bu konuda yalnız da değiliz.
Ortadoğu’ya bakıldığında İsrail’in etrafı düşman görünümlü dostlarla çevrili.
Dostluğunu açıkça sunan Ürdün’ü saymazsak, Mısır, Suudi Arabistan, Katar, BAE, Irak, Suriye ve hatta İran bile.
İran deyince şaşırtıcı gelebilir ama 45 yıldan beri kuru tehdit ve slogandan başka herhangi bir etki, sonuç var mı?
Yok.
Aksine bu tip slogan ve hamasete dayalı tehdit söylemi, tam da İsrail’in arayıp bulamadığı gerekçeleri ve saldırıya uğrama tehdidiyle kendini koruma haklarının meşruluğunu kazandırıyor.
***
Filistin’i iki başlı hale getirerek, Filistin davasını bölen Hamas’a sahip çıkan, söylemde gittikçe İran’a benzeyerek radikalleşen Türkiye dâhil, tüm İslam ülkelerinin durumu;
60 yıldır sağ iktidarlara ‘’Hesap soracağız, yargılanacaksınız’’ diyen Türkiye’deki solcuların durumuna benziyor.
Yıllardır protestolar, mitingler şimdi de sosyal medya cengâverliğinin(!) anlık tatmin sağlamak ve vicdanları günübirlik susturmaktan başka bir etkinliği yok.
Ne hesap ne yargı hiçbir şeyin olduğu ve olacağı yok çünkü samimiyetimiz yok.
İç ve dış kamuoyunu konsolideye yönelik sert, dozu ‘’ansızın gelebiliriz’’e kadar yükselen hamasi söylemler ama arka planda başka şeyler.
O başka şeylerin gideceği son nokta, Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) çerçevesinde BİP yani Büyük İsrail Projesi...
Bu dinsel kaynaklı vaat edilmiş topraklar projesinin son halkasının Türkiye olduğu Cumhurbaşkanı ve ortağı tarafından daha yeni ifade edildi.
Edildi edilmesine ama iktidarın yaptıklarına bakıldığında, adeta İsrail’in düşmanlaştırma politikasına hizmet edecek her şeyin tam da İsrail’e yarayacak şekilde sürdürüldüğü açık ve her şey bilinçli yapılıyor.
Çünkü bizimkiler okuduğunu söylüyor ama sadece tilavet etmiş, anlamamışlar ya da anlamak istememişler idolleri Necip Fazıl’ı…
‘’Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın!’’ şeklindeki mısralarını esas anlayan ve uygulayan İsrail’miş.
***
Resme başka bir açıdan bakayım;
Nagazaki’ye atılan atom bombasıyla 74 bin insan, Hiroşima’ya bırakılanda ise 140 bin masum hayatını kaybetmişti.
1948-2017 arasında öldürülen Filistinli sayısı, 17 bin 500...
Bu kadar büyük bir sorunda belirtilen rakamların gerçeği yansıtmadığı da ortada.
Geçen yıl ekim ayından bu yana Gazze’de, Siyonist rejim tarafından öldürülen Filistinli sayısı 40 bini geçiyor.
Sayılara bakıldığında Filistin’e aslında Atom bombası atılmış.
Tek fark;
Bir anda değil, yıllar içinde süründürüp, acı çektirerek öldürmek.
Ve sadizmin en aşağılık uygulamalarıyla, insanlar korku içinde bırakılarak her an tepelerine bomba yağma dehşetiyle oradan oraya iteklenerek.
***
Bu vahşet ve rezaletin devam etmesinde, İslam toplumları samimi mi, değil mi?
Samimi olmayışımızın ötesinde 70 yıldır, terör, suikast, sürgün, soykırım, toprak hırsızlığı, Filistin’in açık hapishaneye çevrilmesi, fiziksel ve ruhsal işkencelerden Siyonist rejim ne kadar sorumlu ise,
Ona “dur” diyecek etkin politikaları bırakın uygulamayı, aksine Siyonist rejimi güçlendirecek düşmanlaştırma politikalarına zemin hazırlayan, etkin diplomasiyi pasiflik olarak algılayan, gizli ve dolambaçlı ticareti sürdüren ülkeler ve iktidarlar da bir o kadar sorumludur.
Bu samimiyetsizlik ve sorumsuzluklarla gittikçe büyüyen ve de bize doğru gelen, hatta yaptıklarımız/yapamadıklarımızla gel gel dediğimiz ateş, umarım içindeki milyonlarca sığınmacı barutuyla bizi patlatmaz.
Umarım Haniye için yas tutar ve tutmaya zorlanırken, kendimiz için tutmayız.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Ümit CAN
Bakalım bize kim yas tutacak!
Esasta Türkiye-İsrail ilişkilerindeki, görünürde uçurumu andıran söylem ve eylemlere bakıldığında, aslında bir bilinmezlik yok…
Her şey gayet açık.
Yani söylemde düşman ama her ne kadar örtülmeye çalışılsa da artık saklanamayan eylemlerde dost.
Ve bu konuda yalnız da değiliz.
Ortadoğu’ya bakıldığında İsrail’in etrafı düşman görünümlü dostlarla çevrili.
Dostluğunu açıkça sunan Ürdün’ü saymazsak, Mısır, Suudi Arabistan, Katar, BAE, Irak, Suriye ve hatta İran bile.
İran deyince şaşırtıcı gelebilir ama 45 yıldan beri kuru tehdit ve slogandan başka herhangi bir etki, sonuç var mı?
Yok.
Aksine bu tip slogan ve hamasete dayalı tehdit söylemi, tam da İsrail’in arayıp bulamadığı gerekçeleri ve saldırıya uğrama tehdidiyle kendini koruma haklarının meşruluğunu kazandırıyor.
***
Filistin’i iki başlı hale getirerek, Filistin davasını bölen Hamas’a sahip çıkan, söylemde gittikçe İran’a benzeyerek radikalleşen Türkiye dâhil, tüm İslam ülkelerinin durumu;
60 yıldır sağ iktidarlara ‘’Hesap soracağız, yargılanacaksınız’’ diyen Türkiye’deki solcuların durumuna benziyor.
Yıllardır protestolar, mitingler şimdi de sosyal medya cengâverliğinin(!) anlık tatmin sağlamak ve vicdanları günübirlik susturmaktan başka bir etkinliği yok.
Ne hesap ne yargı hiçbir şeyin olduğu ve olacağı yok çünkü samimiyetimiz yok.
İç ve dış kamuoyunu konsolideye yönelik sert, dozu ‘’ansızın gelebiliriz’’e kadar yükselen hamasi söylemler ama arka planda başka şeyler.
O başka şeylerin gideceği son nokta, Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) çerçevesinde BİP yani Büyük İsrail Projesi...
Bu dinsel kaynaklı vaat edilmiş topraklar projesinin son halkasının Türkiye olduğu Cumhurbaşkanı ve ortağı tarafından daha yeni ifade edildi.
Edildi edilmesine ama iktidarın yaptıklarına bakıldığında, adeta İsrail’in düşmanlaştırma politikasına hizmet edecek her şeyin tam da İsrail’e yarayacak şekilde sürdürüldüğü açık ve her şey bilinçli yapılıyor.
Çünkü bizimkiler okuduğunu söylüyor ama sadece tilavet etmiş, anlamamışlar ya da anlamak istememişler idolleri Necip Fazıl’ı…
‘’Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın!’’ şeklindeki mısralarını esas anlayan ve uygulayan İsrail’miş.
***
Resme başka bir açıdan bakayım;
Nagazaki’ye atılan atom bombasıyla 74 bin insan, Hiroşima’ya bırakılanda ise 140 bin masum hayatını kaybetmişti.
1948-2017 arasında öldürülen Filistinli sayısı, 17 bin 500...
Bu kadar büyük bir sorunda belirtilen rakamların gerçeği yansıtmadığı da ortada.
Geçen yıl ekim ayından bu yana Gazze’de, Siyonist rejim tarafından öldürülen Filistinli sayısı 40 bini geçiyor.
Sayılara bakıldığında Filistin’e aslında Atom bombası atılmış.
Tek fark;
Bir anda değil, yıllar içinde süründürüp, acı çektirerek öldürmek.
Ve sadizmin en aşağılık uygulamalarıyla, insanlar korku içinde bırakılarak her an tepelerine bomba yağma dehşetiyle oradan oraya iteklenerek.
***
Bu vahşet ve rezaletin devam etmesinde, İslam toplumları samimi mi, değil mi?
Samimi olmayışımızın ötesinde 70 yıldır, terör, suikast, sürgün, soykırım, toprak hırsızlığı, Filistin’in açık hapishaneye çevrilmesi, fiziksel ve ruhsal işkencelerden Siyonist rejim ne kadar sorumlu ise,
Ona “dur” diyecek etkin politikaları bırakın uygulamayı, aksine Siyonist rejimi güçlendirecek düşmanlaştırma politikalarına zemin hazırlayan, etkin diplomasiyi pasiflik olarak algılayan, gizli ve dolambaçlı ticareti sürdüren ülkeler ve iktidarlar da bir o kadar sorumludur.
Bu samimiyetsizlik ve sorumsuzluklarla gittikçe büyüyen ve de bize doğru gelen, hatta yaptıklarımız/yapamadıklarımızla gel gel dediğimiz ateş, umarım içindeki milyonlarca sığınmacı barutuyla bizi patlatmaz.
Umarım Haniye için yas tutar ve tutmaya zorlanırken, kendimiz için tutmayız.