Arzu Mevud ve Türkiye!

Siyonizm’in temel argümanı olan Arzı Mevud kavramı; Tevrat'ta geçen ve tarihsel olarak Yahudilere ait olduğu düşünülen toprakları ifade eder.

Gerçekte Tevrat’ta 4-5 bin kilometrekarelik bir coğrafya olarak tarif edilen Arzı Mevud; özellikle İngilizlerin 19. yüzyıldaki zorlama yorumlarıyla bugünkü İsrail'in yanı sıra Filistin, Ürdün, Suriye’nin bir bölümü ve Türkiye'nin de güneydoğusunda bir bölgeyi kapsamaktadır.

Bir Siyonist inancı olarak Arzı Mevud;

Dünyaya sunulduğu şekliyle Fırat ile Nil arasındaki alanı ifade etmektedir.

***

Bu inanç, 20. yüzyılın başlarında Siyonist hareketin yükselişiyle birlikte daha da belirgin hale gelmiş ve yüksek sesle dillendirilmeye başlanmıştır.

Türkiye hem coğrafi konumu hem de tarihi ilişkileri nedeniyle İsrail için stratejik bir öneme sahiptir.

Özellikle Osmanlı Devleti’nin, İspanya Yahudilerini Sultan II. Beyazıt döneminde gemilerle Selanik, İstanbul, İzmir ve Bursa gibi şehirlere taşıması yine bu topluluğa kritik öneme sahip haklar tanıması, Türkiye'nin modern dönemdeki İsrail ilişkilerini de şekillendirmiştir.

1948’de İsrail’in kurulmasıyla birlikte Türkiye, İsrail’i tanıyan ilk Müslüman ülke olmuştur. Bu durum, Türkiye’nin Batı ile olan ilişkilerini güçlendirmek için verilmiş önemli bir taviz olarak değerlendirilebilir.

Anadolu’da Türk milliyetçiliği, genellikle Türk kimliğinin ve vatanın savunulması ekseninde şekillenmiştir. Türkiye’de milliyetçi akımlar, İsrail’in Arzı Mevud inancı nedeniyle yaşanan toprak anlaşmazlıklarını sıkça ele almış, bu durumu milli hassasiyet olarak değerlendirmiştir. Özellikle 1967 Arap-İsrail Savaşı sonrasında, Türk kamuoyunda İsrail’e karşı artan tepkinin kaynağı milliyetçi söylemler olmuştur. Ve bu durum, bölgedeki Arap ülkeleriyle olan ilişkileri de etkilemiştir.

***

2000’li yıllarda Türkiye ile İsrail arasında stratejik iş birliği süreci başlamıştır. Ancak bu iş birliği, Filistin meselesi ve Arzı Mevud inancının getirdiği sorunlarla sıkça güncellenmek zorunda kalmıştır.

Bilhassa 2008’deki Gazze Savaşı, 2010’daki Mavi Marmara olayı ve bugün İsrail’in Ortadoğu’da imza attığı katliamlar, iki ülke arasındaki ilişkileri ciddi şekilde zedelemiştir.

İki ülke arasında olası bir çatışma hali, sadece askeri ve siyasi değil, aynı zamanda ekonomik ve uluslararası boyutları da olan bir durumdur. Türkiye, NATO üyesi olması hasebiyle, bölgedeki güncel dengeleri göz önünde bulundurarak, böyle bir çatışma hali için çeşitli alternatifleri dikkatle değerlendirmek ve hazır durumda bulunmak zorundadır.

Güncel duruma bakıldığında, olası doğu-batı kırılımının yaşanması teorisinin gerçeğe dönüşmesi için yeterli saha-sebep ilişkisinin olduğu görülebilir.

İsrail’in Arzı Mevud inancı, Türkiye ile İsrail arasındaki ilişkilerdeki temel sorunlardan biridir. Türkiye’deki Türk milliyetçiliği, bu inancın doğurduğu sorunlara duyulan tepkiyi şekillendirmekte önemli bir rol oynamaktadır. Geçmişten günümüze, bu ilişkilerin tarihsel ve kültürel bağlamda derin kökleri bulunmaktadır. İlerleyen yıllarda, Türkiye’nin bölgedeki stratejik konumu ve milliyetçi hassasiyetleri, İsrail ile olan ilişkilerini etkilemeye devam edecektir.

***

Sonuç olarak, tarihte Türk Milleti'nin zorlu süreçlerden geçip zafer elde ettiği dönemler incelendiğinde, takınılması gereken tavrın, ulusal dayanışma azim ve kararlılık üzerine inşa edilmesi gerektiği görülmektedir. Unutulmamalıdır ki böyle dönemlerde millet, vatan sevgisi ve bağımsızlık arzusu ile birleşerek büyük bir direniş göstermiştir. Bu süreçte, her kesimden insanın ortak bir hedef etrafında toplanması, ulusal kimliğin güçlenmesine ve toplumun bütünleşmesine olanak tanımıştır.

Türk milleti, zorlu günlerde yalnızca askeri bir mücadele yürütmekle kalmamış, aynı zamanda milli bilincin, kültürel değerlerin ve tarihsel mirasın korunmasına da özen göstermiştir.

Özgün olarak benimsenen bu tavır, Türk milletinin gelecekteki bağımsızlık ve özgürlük mücadeleleri için de bir örnek teşkil etmelidir.